Lśnienia. Enkaustyka

Szkicami do obrazów są wykonane przeze mnie fotografie otworkowe.

Prace malarskie mają dwie formy:

obrazów na podobraziach płóciennych oraz wieloelementowych obiektów, które składają się z enkaustyki, otworkowej odbitki fotograficznej oraz małego lightbox’a z negatywem.

Za pomocą formy pracy, staram się pokazać proces powstawania świata, który kreuje.

Czym jest enkaustyka?

Enkaustyka jest techniką malarską, w której spoiwem jest wosk i pigmenty. Reprezentowała malarstwo ścienne i sztalugowe już w starożytności. Podłożami malowideł były wówczas kość, marmur oraz deska drewniana. Wykonywano je pigmentami wymieszanymi woskiem pszczelim. Farbę nakładano rozgrzanymi szpachlami różnego rodzaju.

Najpiękniejsze obrazy z pierwszych wieków naszej ery w technice enkaustycznej zachowały się na terenie Egiptu – w Fajum. Były to portrety trumienne – ogromne oczy miały nadawać twarzom portretowanych wyraz uduchowienia.

W VII wieku enkaustykę wyparła nowa, tańsza technika temperowa, co sprawiło, że niemal o niej zapomniano. Dopiero kilkaset lat później w XVIII wieku odkrycie Herkulanum
i Pompei przywróciło zainteresowanie enkaustyką.